CHARAKTERYSTYCZNA UMYSŁOWOŚĆ
Zwartego, przejrzystego programu ustrojowego jako alternatywy dla totalitarnej, powojennej Polski w pismach Stefana Wyszyńskiego nie ma, chociaż znaleźć w nich można na ten temat wiele luźnych, cennych uwag. Nie był on zainteresowany sformułowaniem takiego programu, gdyż czuł się przede wszystkim duszpasterzem, nie zaś politykiem. Jego aktywność, to z jednej strony bieżąca działalność społeczna skoncentrowana głównie wokół obrony interesów wiernych, z drugiej zaś dalekosiężna wizja ujmująca sprawy Polski w perspektywie eschatologicznej. Punktem docelowym tej perspektywy miało być mesjaniczne Królestwo Boże.Warto zwrócić uwagę na charakterystyczną cechę umysłowości Stefana Wyszyńskiego. Z jednej strony przywiązany był do faktów, szczegółów, nawet drobiazgów, z drugiej zaś z łatwością od nich odchodził snując rozważania historiozoficzne czy futurologiczne. Szacunek dla tradycji umiejętnie łączył z wizją przyszłości, która przedstawiana w zarysach opierała się głównie na jednej, wyraźnie eksponowanej wartości. Był nią pokój. Zdając sobie sprawę jak bardzo pojęcie to zostało zużyte przez komunistyczną propagandę starał się przywrócić mu pierwotną żywotność.
POST YOUR COMMENTS