DIAGNOZOWANIE STANU

Jeśli więc diagnoza ma być dobrą podstawą formułowania zakresu działań niezbędnych do zmiany stanu systemu, to rozróżnienie: substancji— energii — informacji wydaje się koniecznym warunkiem jej poprawności. W przeciwnym razie diagnoza taka byłaby robiona „po omacku”.Pozostawiając specjalistom diagnozowanie stanu poszczególnych społeczeństw, warto zauważyć, że możliwe są bardzo różne kombinacje trzech wyodrębnianych komponentów. Można wyobrazić sobie kraj ubogi w rze- czy, jednak rządzony przez mądrych, dalekowzrocznych władców, w którym wysoko ceni się wiedzę, jej twórców i odbiorców. Może też być kraj o dużych zasobach materialnych, jednak skłócony wewnętrznie, w którym nisko ceni się to, co związane jest z tworzeniem i przekazywaniem wiedzy. Jeśli nawet w punkcie startu pierwszy z krajów pozostaje w tyle za drugim, to nietrudno przewidzieć, że w niedługim czasie zamienią się one miejscami.
POST YOUR COMMENTS