Inne tematy

NAŚLADUJĄC RZECZYWISTOŚĆ

Eliza Kaczmarska

 |  wrz 1, 2011

Tę hipertrofię zachowań semiotycznych, zarówno nadaw­czych, jak odbiorczych, można teraz próbować wyjaśnić dążeniem do przeżyć autotelicznych. W ten sposób kryterium aksjologiczne służy do uzupełnienia semiotycznego kryterium przy określeniu kultury symbolicz­nej …” .Poszukując innych płaszczyzn, na których można odróżnić sztukę od niesztuki, Kłoskowska wskazuje dwie dodatkowe możliwości. Za R. Jakob- sonem, określa „sztukę jako sferę symbolizacji zdolnej do pełnienia funkcji estetycznej. Mówi się tutaj raczej o zdolności aniżeli faktycznym pełnieniu tej funkcji, ponieważ […] o jej realnych funkcjach można zdecydować dopiero na podstawie analizy pełnego przebiegu tego procesu (procesu ko­munikowania — przyp. M.S.)” . Zauważa również, że „jedno z odnoto­wanych przez historyków estetyki znaczeń sztuki odnosi się do jej sztucz­ności, fikcyjności. Sztuka naśladując rzeczywistość tworzy jej pozór, iluzję i przyciąga przez to właśnie, że nie jest rzeczywistością będąc do niej podo­bna” .