SZTUKA KOMPROMISU
Rzeczywiście King, podobnie jak i Gandhi, cele polityczne formułował ze względów moralnych. (Był także, jak pamiętamy, przeciwnikiem odrębnego wartościowania środków i celów). Wszelkie działania polityczne podejmował King w imię realizowania wartości moralnych, które dla niego oznaczały ochronę godności człowieka. Raq’ę moralną pojmowaną w ten sposób plasuje King przed polityką i prawem. Moralność stanowi punkt wyjścia podejmowanych działań tak w sferze polityki, jak i prawa. Być może z powodu głębokiego szacunku dla ludzkiej godności King jest daleki od jakiejkolwiek arbitralności i zacietrzewienia. Nie narzuca nikomu własnych koncepcji. Nie jest doktrynerem przekonanym o własnej nieomylności. Godność właściwa ludzkiej osobie jest źródłem pewnych niezbywalnych praw. King zdaje sobie jednak sprawę, że naturalne prawa przynależne człowiekowi — prawo do wolności, równości, szczęścia, sprawiedliwości — zyskują pełną moc wtedy, gdy zostaną przekształcone w prawa polityczne. King docenia politykę jako sferę, w której można realizować pewne wartości nadrzędne. Uczestniczenie w polityce nie oznacza dla niego tylko walki o władzę, ale raczej wpływ na to, jak ma być urządzone życie zbiorowości, możliwość współtworzenia.
POST YOUR COMMENTS