CHARYZMATYCZNY PRZYWÓDCA
Na wiecach, mityngach King wykorzystywał swoje niezwykłe oratorskie zdolności. Umiejętność nasycenia języka polityki religijnymi symbolami, zakorzenionymi w świadomości potocznej. King przedstawił walkę z segregacją jako religijną i moralną powinność, nadawał jej wymiar sacrum jako walce z siłami zła. W ten sposób King wymagał aktywności i wzięcia osobistej odpowiedzialności za otaczającą niesprawiedliwość. King oddziaływał na emocje tak czarnych jak i białych, przedstawiając walkę o równouprawnienie jako zgodną z uświęconymi w amerykańskim etosie wartościami: wolnością, równością szans, prawem do szczęścia. Zwycięstwo w tej walce miało oznaczać ostateczne urzeczywistnienie ideałów amerykańskiej demokracji. Wewnętrzna żarliwość Kinga wyrażająca, znamionująca zgodność czynów z głoszonymi poglądami powodowała, że gdziekolwiek się pojawił momentalnie przyciągał uwagę opinii publicznej. King jako przywódca charyzmatyczny przeciwstawił się zbiurokratyzowanemu, oderwanemu od mas, ich oczekiwań aspiracji sposobu myślenia i odczuwania. „(…)
POST YOUR COMMENTS